Karin maakte de switch naar haar droombaan!

Is dit jouw droombaan?
Mijn droombaan was vroeger altijd om met dieren te werken. Dieren verzorgen heeft me altijd aangesproken, van jongs af aan. Het werk is vermoeiend, zwaar en vaak emotioneel uitputtend. Aan de andere kant geeft het ook veel voldoening en nut in je leven. Daar haalde ik heel veel energie uit waardoor ik (bijna) elke dag zin had om te gaan werken.

Werken als ondernemer zag ik nooit niet echt zitten, zoiets zou ik nooit kunnen dacht ik. Maar de laatste jaren, sinds we in het buitenland wonen spreekt het me steeds meer aan. Onafhankelijk zijn lijkt me heerlijk. Online werk kan ik overal mee naar toe nemen. Om de zoveel jaar opnieuw werk zoeken in een compleet nieuw land is ook best vermoeiend en stressvol.

Waar kunnen we jou vinden en meer over je te weten komen?
Je kunt mij vinden via www.kaatkeepsgoing.nl en bijbehorende social media zoals Facebook en Instagram.

VERLEDEN
Wat heb je gedaan voordat je dit deed?
Ik heb tijdens mijn studiejaren audiologie gestudeerd en na 4 jaar zocht ik natuurlijk ook een baan hierin. Ik werkte eerst in een hoorwinkel en hielp klanten met hun hoortoestellen aanmeten of aanpassen. Binnen een jaar ging ik daar weg en ging ik op een speciaal audiologisch centrum werken. Hier zag ik complexe cliënten van alle leeftijden (met of zonder handicap) met gehoor problemen, hoortoestel problemen, mensen met ernstige oorsuizen en kinderen met verwerkingsproblemen.

Hoe kwam je erachter dat dit niet meer je droombaan was?
In het derde jaar van mijn studie deed ik een wetenschappelijke stage met zeehonden. Soort gehooronderzoek en wat de invloed was van boot- en machinegeluiden in de Noordzee op deze dieren.

Verzorging van de zeehonden was ook onderdeel van de stage en ik wist meteen dat ik de verkeerde studiekeuze gemaakt had. De hele stage kon me gestolen worden, ik vond stinkende vis schoonmaken in de vroege ochtend veel leuker! Maar goed je maakt je studie af en zoekt een baan daarin zoals verwacht wordt.

Op wat voor (concrete) momenten werd je je bewust dat je dit werk niet leuk meer vond?
Het werk in een audiologisch centrum is soms best uitdagend door de complexe problematiek van de cliënten. Sommige hadden bijvoorbeeld ook psychologische klachten. Enkele keren heb ik meegemaakt dat men zei van ‘jij bent mijn laatste optie. Als jij me niet kan helpen spring ik voor de trein’. Dat is heel heftig voor een twintigjarige. Als ik mensen niet goed genoeg kon helpen nam ik dat mee naar huis waardoor ik het werk steeds minder leuk begon te vinden.

Wat voor gevolgen had het op je leven dat je niet meer gelukkig was in je werk?
Ik had best veel stress en op een gegeven moment was ik altijd ziek. Verkouden, moe, hoofdpijn, prikkelbaar. Ik heb zelfs een keer een MRI laten doen. Conclusie was dat ik maar even op vakantie moest dan zou de hoofdpijn wel weggaan. Ook melde ik me soms wel eens ziek omdat ik me zo rot voelde. Ik had gewoon een dag voor mezelf nodig.

Hoe merkte je omgeving aan jou dat je niet happy was in je werk?
Ik was snel aangestookt en irriteerde me aan de meest kleine dingen. Ook zag ik er vaak moe uit. Mensen die ik niet vaak zag zeiden dat dan ook wel en vroegen of alles wel oké was.

Wat deed je toen je merkte dat je niet op je plek zat?
De baan die ik had was eigenlijk best goed. Goed salaris bijvoorbeeld. Het was ook een lastige tijd destijds om van baan te wisselen. Ik heb wel gekeken naar banen binnen de dierenverzorging maar niemand wil je zonder opleiding. Een tweede opleiding doen was voor mij te duur. Ik wilde liever met mijn verdiende geld op vakantie om te ontsnappen aan de sleur. Vrijwilligerswerk heb ik ook naar gekeken, maar daar had ik geen puf voor om dat te doen naast mijn baan.

Is hetgeen waar je bang voor was ook werkelijkheid geworden?
Nee, in Amerika kun je niet zomaar werk als audioloog beoefenen. Op veel plekken heb je daar een master of zelfs PhD voor nodig. Met mijn HBO-opleiding kon ik dus niet zomaar aan de slag.

Hoe kwam je erachter wat je wel wilde doen?
Het gevoel met dieren werken is nooit weggegaan en daar ben ik toen voor gegaan. Ik heb mezelf tijd gegeven om dit uit te zoeken en rustig te kijken naar mogelijkheden.

Hoe heb je jouw droombaan gekozen?
In Amerika heb je ontzettend veel dierenasielen en -ziekenhuizen. Ik besloot laagdrempelig te beginnen en te gaan voor een vrijwilligerspositie in een dierenasiel. Ik was hondenwandelaar waarna ik op aanvraag een vrijwilliger werd op de medische afdeling. Na een half jaar heeft dit (heel onverwacht) geleid heeft tot een vaste aanstelling in de operatiekamer. In Amerika is de instelling meer van als je enthousiast bent en hard werkt, kom je er ook wel. Ik heb alles ‘on the job’ geleerd met een kleine studie ernaast.

Naast mijn werk heb ik al jaren een reisblog wat ik ook leuk vind om bij te houden. Ik had altijd gedacht hoe het zou zijn om daarvan te kunnen leven. Vooral nu dat tegenwoordig zo populair is. Corona kwam in die zin handig uit. Ik besloot nadat ik wegging bij mijn loondienst baan daarvoor te kiezen. Om eens te kijken of ik ook zelf iets kan opbouwen en wellicht onafhankelijker kan zijn.

HEDEN
Hoe merk jij dat je op je plek zit?
Ik voel me veel vrolijker en energieker. Ik heb (bijna altijd) zin om de dag te beginnen en wordt enthousiast als mensen vragen sturen waar ze mee zitten.

Hoe merkt je omgeving dat je op je plek zit?
Ik denk hetzelfde, ze zullen ook wel zien dat ik vrolijker ben en meer energie heb. Ik vertel ook enthousiast over mijn ideeën bijvoorbeeld.

Wat zijn de intense geluksmomentjes bij jou op je werk?
Leuke reacties van personen die ik geholpen heb of artikelen die ik voor hen geschreven heb. Het geeft aan dat wat ik doe ook goed is. Dat is heel fijn natuurlijk. Ook de momenten wanneer ik persoonlijke groei doormaak. Het is erg spannend en voel me dan ook onzeker. Maar als je een tof product neerzet en goede feedback krijgt, dan voelt dat heel goed.

WERKGELUK
Wat is werkgeluk voor jou?
Mijn werk moet nut hebben. Dat is voor mij belangrijk. Mensen of dieren helpen waar dat nodig is. Aan het einde van de dag kan ik met een goed gevoel naar bed.

Denk je dat er veel mensen zijn die werkzaam zijn in hun droombaan?
Helaas denk ik niet. De mentaliteit is nog heel vaak van ‘je moet maar gewoon doorzetten’, ‘niet klagen’ en ‘geen enkele baan is perfect’. Niets is perfect inderdaad, maar dat wil niet zeggen dat je ongelukkig moet zijn met je werk en fysieke klachten daarvan moet krijgen.

Ik denk wel dat het langzaam beter wordt. Steeds meer mensen gaan inzien dat geluk en jezelf goed voelen belangrijk is en daardoor vaker de sprong durven te maken naar hun droombaan.

Welk advies wil jij mensen geven die nog niet happy zijn in hun werk?
Het is natuurlijk heel cliché om te zeggen: Gewoon doen! Maar zo is het eigenlijk wel. Gewoon solliciteren op de baan. Geef jezelf eventueel rustig de tijd om zaken uit te zoeken, vooral wanneer financiën een grote rol spelen in het proces. Heb ook niet te hoge verwachtingen dat je meteen de droombaan hebt. Soms moet je onderaan de ladder beginnen en hard werken voordat je doet wat je precies wilt. Maar dat is het zeker waard!

HIERNA TE LEZEN ARTIKELEN EN TIPS: